Ερευνητική εργασία στο πλαίσιο του μαθήματος Ευρωπαϊκός Πολιτισμός Α΄Λυκείου. Υπεύθυνη καθηγήτρια Σπ. Χαδιάρη, φιλόλογος
Μόνο γιατί μ’ ἀγάπησες – Μαρία Πολυδούρη (1902-1930)
Δέν τραγουδῶ, παρά γιατί μ’ ἀγάπησες
στά περασμένα χρόνια.
Καί σέ ἥλιο, σέ καλοκαιριοῦ προμάντεμα
καί σέ βροχή, σέ χιόνια,
δέν τραγουδῶ παρά γιατί μ’ ἀγάπησες.
Μόνο γιατί μέ κράτησες στά χέρια σου
μιά νύχτα καί μέ φίλησες στό στόμα,
μόνο γι’ αὐτό εἶμαι ὡραία σάν κρίνο ὁλάνοιχτο
κι ἔχω ἕνα ρῖγος στήν ψυχή μου ἀκόμα,
μόνο γιατί μέ κράτησες στά χέρια σου.
Μόνο γιατί τά μάτια σου μέ κύτταξαν
μέ τήν ψυχή στό βλέμμα,
περήφανα στολίστηκα τό ὑπέρτατο
τῆς ὕπαρξής μου στέμμα,
μόνο γιατί τά μάτια σου μέ κύτταξαν.
Μόνο γιατί μ’ ἀγάπησες γεννήθηκα
γι’ αὐτό ἡ ζωή μου ἐδόθη
στήν ἄχαρη ζωή τήν ἀνεκπλήρωτη
μένα ἡ ζωή πληρώθη.
Μόνο γιατί μ’ ἀγάπησες γεννήθηκα.
Μονάχα γιατί τόσο ὡραῖα μ’ ἀγάπησες
ἔζησα, νά πληθαίνω
τά ὀνείρατά σου, ὡραῖε, πού βασίλεψες
κι ἔτσι γλυκά πεθαίνω
μονάχα γιατί τόσο ὡραῖα μ’ ἀγάπησες.
Η Μαρία Πολυδούρη υπήρξε λυρική ποιήτρια και φεμινίστρια που έζησε την περίοδο του Μεσοπολέμου. Τα ποιήματα της Πολυδούρη έχουν ως θεματικό κέντρο τον έρωτα και γράφονται με την ελπίδα της ανταπόκρισης. Το κομμάτι που στιγμάτισε όχι μόνο την ποίηση αλλά και τη ζωή της, είναι η ανεκπλήρωτη σχέση της με τον ποιητή Κώστα Καρυωτάκη.
Ήδη από τον τίτλο, εύκολα διαπιστώνει κανείς πως θέμα του ποιήματος είναι η μεταμορφωτική δύναμη του έρωτα. Το β’ γραμματικό πρόσωπο του τίτλου προσδίδει στο ποίημα μορφή εξομολόγησης του συναισθηματικού κόσμου της ποιήτριας. Η Μαρία Πολυδούρη με τρόπο άμεσο καταξιώνει τον έρωτα ως μία αξία που δίνει νόημα στην ύπαρξη του ανθρώπου. Αναλυτικότερα, αποτελεί μία κινητήρια δύναμη δημιουργίας που συνοψίζεται στον στίχο «Δέν τραγουδῶ, παρά γιατί μ’ ἀγάπησες», εννοώντας πως τα ποιήματά της πηγάζουν από τον έντονο συναισθηματισμό της για τον αγαπημένο της. Παράλληλα, ενισχύει το ηθικό και την εικόνα του ατόμου, το οποίο πλέον αποκτά μία αισιόδοξη και ολοκληρωμένη εικόνα όχι μόνο για τον κόσμο αλλά και για τον εαυτό του, όπως σημειώνεται και στους στίχους «Μόνο γιατί τά μάτια σου μέ κύτταξαν μέ τήν ψυχή στό βλέμμα, περήφανα στολίστηκα τό ὑπέρτατο τῆς ὕπαρξής μου στέμμα, μόνο γιατί τά μάτια σου μέ κύτταξαν». Τέλος διεξοδικά τονίζεται πως η αγάπη είναι ο σκοπός της ζωής, αυτή η οποία θα οδηγήσει τον άνθρωπο στην απόλυτη ψυχική και σωματική ηδονή, μία άποψη που κορυφώνεται στο στίχο «ἔτσι γλυκά πεθαίνω μονάχα γιατί τόσο ὡραῖα μ’ ἀγάπησες.»
Καταλήγοντας, εύκολα διαπιστώνει κανείς…
… πως η μεγαλύτερη ευτυχία είναι αυτή η οποία προέρχεται από την ένωση δύο ψυχών, δύο σωμάτων, δύο κόσμων.
lykeiodoukas.wordpress.com 